Perdenin öbür tarafından ayrılıp doğum kanalına girdiğinizde ve yolculuğunuza başladığınızda, yuvasından ayrılan çocuk gibisinizdir. Biz de sizin için aynı duyguları hissederiz. Çocuklarımız anlamında değil, aramızdaki sevgi bağı olarak. Göz göze gelir gibi, enerjinize bakıp sizi bırakırız. Bunun sonucunda, sizi kaybetmiş gibi hissederiz, ta ki siz bizi tekrar bulmayı seçene kadar.
Şimdi, sevgili anne, çocuklarının izini kaybettiğini farz et. Nerede olduklarını biliyordun, bir ülkedeydiler ancak o kadar büyük bir yerdi ki iletişim kuramaz oldunuz. Bir gün gelip seni bulacaklarını umut ediyordun. Onları tekrar görmenin tek yolu buydu. Kalbin kırılmıştı.